Η Γοργόνα Μέδουσα (μέδω= άρχω, κυβερνώ, προστατεύω, φρουρός και φροντίζω, προνοώ, σκέπτομαι, σχεδιάζω, επινοώ / μεδέουσα = φύλακας, προστάτης) εκτός από Αρχή, στην περιοχή της, ήταν και φρουρός-φύλακας, πολύ πριν την «μεταμορφώσει» η Αθηνά (αυτό, τουλάχιστον, προδίδει η ετυμολογία του ονόματός της). Δεν γνωρίζουμε τι ακριβώς προστάτευε ούτε που βρισκόταν αυτό. Σίγουρα ήταν πολύ σημαντικό. Φαίνεται, όμως, ότι το μυστικό της μοιράστηκε με τον Ποσειδώνα σε χώρο που βρισκόταν υπό την εποπτεία της Αθηνάς.
Η Αθηνά μοιάζει να «θυμώνει» και αποφασίζει να επέμβει στο μυστικό. Η «επέμβαση» είναι τέτοια που «μεταμορφώνει» την Γοργόνα. Φαινομενικά, η Μέδουσα, παραμορφώνεται σε ένα άσχημο τέρας, αλλά ουσιαστικά η Αθηνά την κάνει ακόμα ισχυρότερη απ’ όσο ήταν πριν. Της έδωσε την δύναμη να «πετρώνει» όποιον την κοιτά, της έδωσε περισσότερη γνώση ή θετικές δυνάμεις (τα φίδια αντί για μαλλιά στο κεφάλι), προεξέχουσα γλώσσα (πολυγνωσία, κήρυγμα, φωνή κάποιας θεότητας), δόντια (ως επιθετικά ή/και αμυντικά όπλα), μεταλλικά (χάλκινα) χέρια και την κάλυψε με φολίδες σαν ερπετό, ίσως, επειδή έπρεπε να μοιάζει ως τέτοιο (ή σαν σύμβολο της αδάμαστης δύναμης).
Η Μέδουσα Γοργώ, έχει μετατραπεί πλέον σε ένα νοήμων, πανέξυπνο και ηγετικό, όσο και έμβιο άρμα μάχης. Αυτή η μετατροπή, φαίνεται να ήταν απαραίτητη, προκειμένου να «κυοφορήσει» τους απογόνους της από τον Ποσειδώνα. Τον ρόλο της «μαίας» αποδεικνύεται πως κερδίζει επάξια ο ημίθεος (γιος του Δία και της Δανάης) Περσέας ο οποίος, αφού παίρνει τις απαραίτητες προφυλάξεις, «αποκεφαλίζει» την Μέδουσα οπότε και «γεννιούνται» δύο νέες πολεμικές μηχανές: ο πολεμιστής Χρυσάωρ και ο φτερωτός Πήγασος (με τον οποίο ο Βελλεροφόντης πολέμησε την Χίμαιρα).
Ο Περσέας παραδίδει το κεφάλι της Μέδουσας, το Γοργόνειο, στην Αθηνά, η οποία το τοποθετεί επάνω της, στο στήθος και στην ασπίδα. Κατ’ αυτόν τον τρόπο, όλες οι «δυνάμεις» του Γοργόνειου ενσωματώνονται και μετουσιώνονται στην «καινούργια» Αθηνά.
Συμπέρασμα
Με απλούστερα λόγια, η πιθανότερη αποκρυπτογράφηση του μύθου, οδηγεί στο συμπέρασμα ότι η Μέδουσα ήταν ένα έμβιο οπλικό σύστημα, ταυτόχρονα και ιπτάμενο όχημα (αφού είχε φτερά) το οποίο μπορούσε να αποσπάται σε τρία βασικά μέρη: το Γοργόνειο (κεφαλή, άρα και το κυριότερο σώμα), τον Πήγασο και τον Χρυσάωρα.
Τα δύο τελευταία αποχωρούν ή αναχωρούν προς άλλες κατευθύνσεις ή και «αποστολές».
Το Γοργόνειο, όμως, παραχωρείται στην Αθηνά, υπό την εποπτεία της οποίας «δημιουργήθηκε» με την συμβολή του Ποσειδώνα (την προκατακλυσμιαία θεότητα των «ανώτατων υδάτων», δηλαδή, του ουρανού).
Η ανάλυση των συμβολισμών προέρχονται από:
Το Λεξικό των Συμβόλων, Juan – Eduardo Cirlot
Λεξικό Συμβόλων, J. C. Cooper
Πηγή: diadrastiko: http://diadrastiko.blogspot.com/2012/01/blog-post_6313.html#ixzz1isapTN91
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου